السُّبُّوحُ

Manası: Tüm noksanlıklardan, şeriki/ortağı olmaktan ve ilâhlığına yaraşmayan her şeyden uzak olan demektir. Bütün mahlûkatın kendisini tesbih ve takdis ettiği, her türlü kötü şeylerden münezzeh kabul ettiği yaratıcıdır. Zira O’nun isimleri ve sıfatları, mükemmel ve güzeldir.  Kur’an-ı Kerim’de Es-Subbûh ismi zikredilmemiştir. (( ُ�سُّب ٌوح ُ ، قُّد ٌ و�س َ ، ر ُّب ْ الَم ِالئَكِة َ و ُّ الر ِوح)) :zikredilmiştir dualarda yapılan halinde secde ve rükû Sünnette “Subbûhun, Kuddûsun, Rabbu’l-Melâiketi ve’r-Rûh.”