Manası: Kendisinden istenmeden önce verip bahşeden, kullarına ihsan ve lütufta bulunan, veli kullarına hidayet, başarı ve imân vererek ikramda bulunan demektir.  Kur’an-ı Kerim’de El-Mennân ismi zikredilmemiştir. Bu ismin zikri hadislerde geçmektedir.  Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: “Ey Allah’ım! Her türlü hamd Sana mahsustur. Senden başka hak ilâh yoktur. (Sen,) Mennân’sın.”